Annem bugün çalışmaya başladı ve annemden ayrı kaldığım en uzun zaman dilimini bugün geçirmiş oldum . Sabah annemle öpüşerek güle güle yaptık birbirimize. Her zamanki gibi çabucak gelecek sanıyordum ama bu sefer gelmedi:(((Öğleden sonra tüm keyfim kaçtı , kapıya bakıp bakıp ağladım sık sık. Ben bu kadar üzülünce anneannem de üzüldü, ağladı. Çareyi tüm gün beni kucağında gezdirmekte ve bana kitap okumakta buldu. Zaman bir türlü geçmedi bugün, zamanla alışacak mıyım gerçekten ?
Akşam annem geldiğinde yüzümde gördüğü sevinci ve gülücüğü asla unutmayacak sanırım ; oysa ben büyüdüğümde bugünü hatırlamayacağım bile :(
1 yorum:
bence burayı okuduğunda her detayı anımsıyormuş gbi yaşayacak:)
Yorum Gönder