Ziyaretler....

İstanbul'a gelince ziyaretlere başladık hemen. Önce Abu Dhabi 'de yaşayan ve doğum için Türkiye'ye gelen annemin kuzeni Alper dayı ile eşi Banu teyze ve yeni kuzenim Batu'yu ziyaret ettik. Batu henüz çok ufak ama eminim o da benim gibi hızla büyüyecek. Alper dayıyı ve onları çok özleyeceğiz.
Bir öğle vakti Meltem teyze hasretime dayanamayıp yine hediyeleriyle beni görmeye geldi , annem de ben de onu çok özlemişiz. Tabi ki beni çok büyümüş ve çok değişmiş buldu.

Perşembe günü ise annemin arkadaşı Aslı teyze ve kızı Zeynep ile birlikte , üniversiteden arkadaşları İlkay teyze'yi ve benden bir ay küçük oğlu Bulut'u görmeye Maslak'a gittik. Yolda ben ve Zeynep arkada oto koltuklarımıza oturduk ama ben bir süre sonra hem trafikten sıkıldığım hem de uykum geldiği için ağlamaya başladım. 4 yaşındaki Zeynep de benim bir yerimim ağrıdığını sanarak ağlamaya başladı :( Annem beni sakinleştirmeye çalıştı derken Aslı teyze bizi başarılı ve sakin bir şekilde Maslak'a ulaştırmayı başardı.
Annemler hasret giderdi , biz de Bulut ile yeni hediye oyuncaklarımızla oynadık ve onları çok sevdik. ( teşekkürler aslı teyze , teşekkürler ilkay teyze :)) Ben bir ara Bulut'u sevmek isterken canını acıttım ama söz bir daha yapmayacağım İlkay teyzecim.
Dönüş yolunda trafik daha da kötüydü ve ben akşam uykusu moduna girdiğim için daha da çok ağladım. Aslı teyze bu sefer bana şarkılar söyledi , telefonundan müzikler dinletti. Ama kısa süreli sakinleşmemi sağlasa da daha fazla bağırmamı engelleyemedi. Eve vardığımızda sesim bile kısılmıştı. Aslı teyzecim beni sakinleştirmeye çalıştığın için sağol , yolda uslu durmayı da öğreneceğim zamanla.