5. ayım babamın doğumgününe yani 29 hazirana denk geldi. Ama babam haftasonu hep denizde idi. Cumartesi günü Sinem teyzehalamla gezdik. Dışarıda iken etrafı izlemekten hiç karnım acıkmıyor, annem aç kalıyorum diye üzülüyor.
Pazar günü de teyzem , eniştem ve dayımla idik ve ben yine bütün gün anneme göre aç aç durdum :)
Akşamüstü Muzaffer dayılara gittik ve günün süprizi Ordudan gelen annemin kuzenleri Zafer dayı ve Güneş Teyze ile Çınar abi idi.Pazar günü ilk kez kafamdan şapkamı çıkarıp atmayı başardım, artık kafamda o şapka denilen şeyle gezmek zorunda değilim , sıcakta çekilmiyor gerçekten.
Babamın ekibi cumartesi günü boğazda yelken yarışında sınıfında birinci oldu. Pazar günü olan Marmara yarışında ise 4. oldular. Akşam ödül törenine ailece katıldık. Ben şaşkınlıktan yemeyi de uyumayı da unuttum.
Bugün doktora gittik ve yeni doktorum tarafından oturmam onaylandı. Gelişimim takdirle karşılandı veeee ek gıdaya geçmeme karar verildi. Gündüzleri annemi deli eden emmeme ısrarımın sebebini doktor teyze anladı , artık yeni yiyecekler istiyorum işteeee....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder