29 Kasım 2009 Pazar

22. Ay da bittiiiii.....

Yine iştahım kesildi, anneannem taktı bana bu yüzden. Üzülüyor üstelik. Annem dişlerden olduğunu ve üzerime gelmemesini anneanneme söyleyerek beni kurtardı neyse ki :)

Akşamları 22 den önce uyumayıp sabah da en geç 7 de uyanıyorum. Öğleden sonra 2-3 saat uyuyorum ama mutlaka. Akşamları pilim biter gibi aniden uyumama çok şaşırıyor annem, o zamana dek gayet enerjik ve asla uyumayacakmış gibi duruyorum çünkü :))

Şu sıralar annem evden çıkarken işe gitme deyip mızmızlanmaya başladım, ama değişen bir şey olmuyor, annem yine işe gidiyor. en iyisi bu huyumdan vazgeçeyim ben, akşam geliyor nasıl olsa annem eve.

Konuşma konusunda çok yol katettim, söyleyemediğim kelime yok, her derdimi de anlatıyorum artık.

Hiç yorum yok: