Uyusun da büyüsün..

Uyku ve yemek konusunda problemlerim devam ediyor. Bu konularda istikrarım hiç yok.

Annem ile isem öğlen uyumak istemiyorum, akşamları uyumamak için direniyor ama uyuyor, sonra 2 saatte bir kalkıp annemi kontrol ve rahatsız ediyorum :) Ama annem bu duruma alıştı ve kabullendi , artık bana sinirlenmiyor geceleri :D

Zeren ve Meltem teyze beni ziyarete geldiklerinde , Zeren teyzenin kucağında güzelce uyudum, annem inanamadı !

Tavla , Teyze ve Ressam Kuzey Karan .....

Tavla oynamayı çok sevdim , özellikle sallayarak zar atmayı. Muzaffer dayıyı yendim ben , yippuuu:)

Teyzemle kitap okumayı çok seviyorum, bu da doğumdan önceki son halleri kendisinin :)

Ve muhteşem resimlerim ...

Moskova seyahati

Annemin iş seyahati nedeniyle babamla Moskova kaçamağı yaptık. Onat abinin bana 18 yaşımda bir daha Moskova kaçamağı sözü var, buraya yazayım da unutmasın :)

Moskova bizi trafiğiyle karşıladı ; Istanbul trafiği ne güzelmiş dedi herkes. Otele varmak zordu, otele yerleştikten sonra kendimizi hemen sokağa atmaya çalıştık ama trafik nedeniyle istediğimz yere ulaşmamız bayağı uzun sürdü , günün her saati her yeri tıkalı Moskova'nın . Bundan sonra metro kullanma kararını verdik hemen.

Ben metro yollarında uyurken :)

Cuma günü annem ve arkadaşları çalıştılar, biz babamla sokaklarda gezmeye çalıştık ama ben yürürken düşüp dudağımı patlattım, babam beni kanlar içinde otele götürdü, temizledi. Annemi otelde bekledik :(

Annemin beni görünce yorumu" sen düşerken baban nereye bakıyordu acaba? " oldu :)

Cumartesi günü annem, babam ve ben kar yağışı eşliğinde dolaştık ,hepimiz üşüdük. Dediklerine göre moskova için sıcaklık yükseliği rekoru varmış ! , bir de normal sıcaklıkta olsa ne yapacaktık acaba ?

Akşam Ayşen , Begüm, Eray ve Lena ile hep birlikte sirke gittik , çok eğlendik hepimiz :)

Pazar günü dönüş günü ama öğlene dek gezmek lazım :) Kremlin meydanını bir de gündüz gözüyle görüp foto çektirdik. Annemin ısrarıyla köprü aradık, üzerinden geçecekmişiz ama soğuktan ulaşamadık , hatta Begüm abla ve babam köprü olmadığını iddia ediyorlar. Sonra ben acıktığım ve üşüdüğüm için ağlamaya başladım , kendimizi sparro'ya attık. Orada da ağlarken Begüm ablaya bakıp gülmeye başladım . Begüm abla annemin de ona bakıp bakıp güldüğünü söylüyor, ilginç gerçekten !






Uçakta da arkamızda oturan Ayşen ve Begüm Ablaya gülücükler dağıttım. Havaalanında ayrılmadan önce Begüm ablayla hatıra fotoğrafımız , hep böyle gülelim :D