22. Ay da bittiiiii.....

Yine iştahım kesildi, anneannem taktı bana bu yüzden. Üzülüyor üstelik. Annem dişlerden olduğunu ve üzerime gelmemesini anneanneme söyleyerek beni kurtardı neyse ki :)

Akşamları 22 den önce uyumayıp sabah da en geç 7 de uyanıyorum. Öğleden sonra 2-3 saat uyuyorum ama mutlaka. Akşamları pilim biter gibi aniden uyumama çok şaşırıyor annem, o zamana dek gayet enerjik ve asla uyumayacakmış gibi duruyorum çünkü :))

Şu sıralar annem evden çıkarken işe gitme deyip mızmızlanmaya başladım, ama değişen bir şey olmuyor, annem yine işe gidiyor. en iyisi bu huyumdan vazgeçeyim ben, akşam geliyor nasıl olsa annem eve.

Konuşma konusunda çok yol katettim, söyleyemediğim kelime yok, her derdimi de anlatıyorum artık.

Boat Show

Denizcilik benim kanımda var , Boat Show'a gidince hemen bir yelkenli teknenin dümenine geçtim :D Bir gün bizim de teknemiz olur ise söz çok çalışacağım , yan gelip yatmayacağım , yeter ki teknemiz olsun ...

Park Canavarı ....

Park deyince bende akan sular duruyor , hava soğuk da olsa , yağmur da olsa, güneş de olsa ben parka gidiyoruz denince kapının önünde oluveriyorum. Kum ile oynamak en büyük zevkim , helebir de parkta başka çocuklar da varsa değmeyin keyfime. Ama genelde havada azıcık rüzgar olsa çocuklar parka gelmiyor ne yazık ki :(

Kapalıçarşı Gezisi

Kadıköy'den önce adı vapur olan değişik bir gemiye bindik, dışarıda oturduk ve uçan martıları izledik. En çok da yanımızdan geçen gemilere bakmayı sevdim.

Vapurdan sonra sıra geldi hızlı tramvaya binmeye , benim için adı tren olan bu araca binmek çok heyecan verici idi.

Ve geldik Kapalıçarşı'ya...

İnsanların koşuşturduğu , etrafın rengarenk olduğu bu yerde annem ve babam sürekli etraflarına bakındı. Etrafta bir sürü sarı renkli paralar vardı . Ben bir süre sonra yorgunluktan uyuyakaldım , annem ve babam ise bir kapalıçarşı cafesinde kahvelerini yudumladılar.